No products in the cart.
به نام تنها یگانه ی هستی
زیبایی شکوه کمال و حقیقت و هنر آشکار شدن اندیشه است ، به عبارتی هنر اندیشه است که می خواهد به ماده سرکش چیره شود و زیبایی که به این شکل قابل رویت و زیبایی درونی که حس آرامش و لطافت است را به روح می بخشد .
شاید زیبایی آن است که کمی ما را آشفته کند و به نفس بیندازد !
ما هر روند طراحی را چه از نوع معمارانه و چه از نوع مهندسی روندی هنری می شماریم ، هنری که هر چه جامع تر بوده میل و کنجکاوی ما و همچنین رغبت و تمایلات ما به آن به بیشتر شده تا جاییکه به شیفتگی تبدیل می شود .
هنر که فاصله ی زیادی از شرایط روزگار خود ندارد و سازه و ساختار که ذات هر مخلوق و پایه هر چیز به نحوی از بهم پیوستن و کنار هم قرار گرفتن اعضای آن تشکیل شده و نبود هر عضو سبب ایجاد ناهماهنگی و نا پایداری در آن میشود .
برآنیم که این خلق را که به معنی شکل دادن و ساختن از چیزی بی شکل و بی نظم به مجموعه ای منظم و نظامند در آوریم که تنها با دیدن قابل وصف برای هر فرد باشد ، به این معنی که هنرمند از هیچ و پوچ چیزی را به وجود نیاورده و با الهام از طبیعت ، انعکاس جهان خارجی اش و خیال پردازی و در نهایت حساسیت های خاص خود به آن می رسد که نتیجه موفقیت آن جبرانی است برای کمبود های گذشته و وسیله ای برای پالایش روح از ناراحتی های عاطفی یا ناراحتی های حاصل از شکست و ناکامی های زندگی ، با اطمینان می توان گفت که اگر این انرژی جای خود را در هنر پیدا کند راهی شریف و ارجمند خواهد یافت و به کمال خواهد رسید ، در هر حال هنر هم گریزگاه و هم تکیه گاهی برای آدمی است .
معماری و مهندسی
معماری بیشتر از هنری به مقتضیات زمان خود می پردازد ، با نگاهی به هنر نقاشی که تا روزگار اخیر انحرافی از حوادث سیاسی و نظامی نداشته یا موسیقی و شعر که غالبا زندگی مرموز و محرمانه ی خود را در گذر حوادث ادامه می دهد ، معماری همیشه به نحوی بوده که با گذشت زمان باید اثر های خلق شده ی خود را جایگزین اثر ها و بناهای جدید خود کند و متاسفانه در روزگار امروز بناهایی که نهایتا دو نسل دوام می آورند به شدت در مقابل بناهای با شکوه گذشتگاه ما قرار دارد ، بناهایی که تا امروز نیز پا برجا هستند ، به همین سبب باید تلاش کرد این میراث را در آینده حفظ کنیم یا اثری به قدرتمندی و شکوه این بناها خلق کنیم .
شاید بزرگترین چالش پیش رو همگام سازی نیازهای فردی ، شرایط جامعه و خواسته های نفسانی و ترکیب آنها به صورتی که در عین اصالت و بیان کردن هویت و فرهنگ متناسب با نیازهای جامعه و تکنولوژی باشد .
معماری و مهندسی درجات و مراتبی دارد که با پشتکار و تلاش ، صحیح و خطا به سرانجام می رسد ، در مهندسی و معماری موضوع عقلانی و حسابگری و هنر را عواطف و احساسات می چرخاند ، مهندسی بیشتر با عقل و هنر بیشتر با قلب سر و کار دارد ، هنر از حساسیت ها و خیال و علم ثمره ی هوش و آزمایش تدریجی است ، با این حال عر دو در عین ظاهر متفاوت ، دو رویه مختلف از یک نگاه یگانه می باشند که کنار یکدیگر چیده شده و قرار گرفته اند ، با این حال شاید علم و مهندسی محصول کار جمعی و هنر زاده ی نبوغ فرد باشد که دستورالعمل خاصی ندارد ، شاید تنها برتری آنها در کنار یکدیگر خلق عالمی نو در کنار عالم واقع است ، چرا که ما همه ی این فعالیت ها را زیر مجموعه ای از هنر هر فرد میدانیم .
شاید معماری و هنر ساختمان برای پر کردن جای خالی تمایلات انسانی و احساسی ما باشد که علم به تنهایی نتوانسته این خلاء را پر کند و باز هم هر دو در کنار هم اثر گذارند .
مفتخریم با لطف خداوند متعال قدم به عرصه ای گذاشته ایم که ذات طبیعی هر انسان به نحوی به دنبال آن است ، و شاید راهی باشد برای گریز از برخی مسائل روزمره زندگی و جبرانی برای کمبودهای گذشته
ما سعی داریم با توجه به نیاز روز افزون دنیا و کشور عزیزمان ایران به این دو امر مهم چه از لحاظ زیبایی ، تکنولوژی و چه از لحاظ کیفی چه از لحاظ کمی قدمی در پیشرفت این امر برداریم ، بر این اساس برای فرق بین افراط و تفریط و نیکی و اغراق در زیبایی ، انتظارات و خواسته های جامعه ما با تلاش برای وحدت ذهنی و آرمان های بزرگ برای خلق آثاری در شان و منزلت کشور عزیزمان ایران و مجامع بین المللی با به کار گیری افراد خبره ای چون هنرمند ، هنردوست ، هنر شناس و حتی هنرجو که این زیبایی را در مظاهر گوناگون شناخته و دارای ایمانی و فروتنی کافی در برقراری تعادل در هر شاخه ی هنری و مهندسی بوده که این ذوق هنری را در طول سالیان و تجربه های متعدد پرورش داده اند تا سرانجام برای خلق هر طرح از سنخیت ، همزبانی و یک سویی عناصر در کنار یکدیگر بهره ببرند تا در نهایت این نمایش هنرمندانه را در زیبایی تمام و بدون شتابزدگی به اتمام برسانند چرا که کار هنری مستلزم تلاش ، تقلا و کوشش و حتی رنج است که با توسل به دستان ، افکار و پنجه ها به بار می نشیند تا هنر پالایشگر روح شما باشد .
در نهایت
از آنجایی که گذشت زمان کافی برای خلق آثار هنری ضامن بقای آن اثر است و همچنین هر طرح و هنر ایجاد شده زاده ی کوشش فردی هر طراح است جهت هر چه بهتر شدن این کیفیت نباید فاکتور زمان را فراموش کرد و به مهندسان و هنرمندان اعتماد داشت چرا که آنان از هیچ تلاشی جهت هر چه زیباتر شدن ، اصولی بودن کار دریغ نمی کنند . فراموش نکنیم که این افراد کنار شما هستند که شما را می سازند و البته ، این شما هستید که این افراد را انتخاب می کنید .
سامان عمرانی فوق | مدیر عامل شرکت هنر و سازه کیهان
